“Niet langer jacht ik rond om niets te missen”. Prachtig vond ik jaren terug het gedicht van Marijke de Bruijne. Maar ja, het leven was zo sprankelend en zinvol-vol, dat het nog jaren duurde. De schoonheid van het werken met mensen, de passie, de uitwisseling van visie en ervaring – zo verleidelijk vervullend.
Pas jaren later koos ik voor meer rust, een leven dichterbij huis. Het was tijd voor beweging naar binnen. “alsof ikzelf een huis met sterke muren rond innerlijke ruimte wordt”. De schoonheid van de eenvoud.
Maar niet fulltime. Er kwam weer flinke actie: verhuizen en vormgeven aan onze woon-/werkplek in Haren. In ons centrum in de Biotoop van Haren is het een aangenaam komen en gaan van mensen. Ik merk dat natuur, stilte en schoonheid weldadig zijn. Met daarnaast het levendige van groepen, leuke buren en activiteiten. Ik geniet van dat ritme; het levendige en de rust.
Schoonheid krijgt vorm in nieuwe exposities, op dit moment het mooie werk van Anne Post toe Slooten.
Het afgelopen jaar stond in het teken van ‘centering’ en omgaan met de golven van het bestaan. Soms in de golf, soms erbuiten, soms dobberend op de rand daartussen. Daarnaast aandacht voor eigen scholing en het ontwikkelen van nieuw aanbod. Ik volgde allerlei opleidingen, waaronder Psycho Sociale Basis Kennis bij Con Amore en Mindfulness trainingen en -opleiding.
Dat alles rijpt verder in nieuw cursusaanbod, waarin weer samenwerking is ontstaan met Yvette Hooites Meursing. Wat een vreugde om onze passie te delen – na onze 15 jaar samenwerking, waar ik vijf jaar geleden afscheid van had genomen. Naast het individuele werk blijf ik genieten van samen sparren en creëren, de samenwerking met anderen. In een ander ritme, maar met net zoveel plezier. Binnen ISSP, maar ook binnen bijvoorbeeld ProDana, een platform voor vrijwillig werkende professionals.
Kortom, het bewoog naar binnen, kreeg nieuwe voeding en is weer rijp voor beweging naar buiten. Ik verheug me op nieuwe ontmoetingen en inspiratie!
Tot dan, Hantzen
Marijke de Bruijne:
Mijn huis dat schuttend rond mij staat
heeft mij weer rust en duur gegeven.
Ik leer weer wonen in het leven
alsof ikzelf een huis met sterke muren
rond innerlijke ruimte wordt.
Niet langer jacht ik rond om niets te missen,
meer dan genoeg komt naar mij toe,
zelfs als ik niet beweeg
en waar ik onderdak en oor aan geef
een herberg met veel kamers wordt.
